-
1 ranga
rank; (przen) importance* * *f.1. (= stopień służbowy) rank; on jest wyższy rangą ode mnie he's above me in rank, he outranks me; być w randze majora gł. wojsk. have the rank of major.2. lit. (= znaczenie) importance; fachowiec najwyższej rangi professional of the top l. first rank; sprawa najwyższej rangi a matter of (the) utmost importance; urastać do rangi czegoś develop into sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ranga
-
2 ur|osnąć2
pf — ur|astać impf (urósł — urastam) vi 1. (powiększyć się) to grow; [ciasto] to rise- jego autorytet urósł po tym zdarzeniu his prestige grew after that event- długi urosły w sporą sumę the debts mounted up2. (powstać) na podwórzu urosła sterta śmieci a pile of rubbish accumulated in the yard■ urastać do rozmiarów a. rangi czegoś to assume the proportions of sth- urosnąć w czyichś oczach a. w czyjejś opinii to rise in sb’s esteem- urosnąć we własnych oczach to grow in self-confidence- urosnąć w sławę/potęgę to grow in fame/powerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ur|osnąć2
-
3 urastać
impf ⇒ urosnąć* * *(-am, -asz)* * *ipf.1. (= rosnąć) grow, increase, expand; urastać do rangi l. rzędu l. rozmiarów czegoś take on l. assume the proportions of sth.2. (= gromadzić się) pile up, accumulate, amass.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > urastać
См. также в других словарях:
urastać [urosnąć] do rangi [rzędu] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} uzyskiwać znaczenie, ważność czegoś; dorównywać czemuś znaczeniem, ważnością, rangą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprawa urasta do rangi problemu. Konflikt urósł w oczach światowych mediów do rzędu czegoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadęcie — n I 1. rzecz. od zadąć. 2. «dźwięk wydobyty z instrumentu dętego» Zadęcie puzonu, trąbki. 3. pot. «pretensjonalne podnoszenie wartości, rangi czegoś, pokazywanie siebie lub czegoś takim, jakim się nie jest; pretensjonalność; rzadziej: zacięcie,… … Słownik języka polskiego
ranga — Coś urasta do rangi czegoś zob. urosnąć 1 … Słownik frazeologiczny
nobilitacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. nobilitacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}hist. {{/stl 8}}{{stl 7}} prawne nadanie szlachectwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nobilitacji w Polsce dokonywał początkowo król, potem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ranga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. rangandze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w hierarchii wojskowej: stopień służbowy; dawniej: stopień w hierarchii urzędniczej, dworskiej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być w randze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ranga — ż III, CMs. rangandze; lm D. rang «stopień służbowy w hierarchii wojskowej, dawniej urzędniczej, dworskiej» Wysoka, niska ranga. Mieć rangę porucznika. Otrzymać rangę majora. Być w randze podporucznika. Ktoś starszy rangą. przen. «znaczenie,… … Słownik języka polskiego
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
niski — niskiscy, niższy 1. «mający niewielką odległość między podstawą a wierzchołkiem; mający niewielki wzrost» Niski stół, dom, komin. Niska wieżyczka. Niskie okno. Niski pagórek. Niskie krzewy, zarośla, łodygi. Niskie czoło. Był dużo niższy od brata … Słownik języka polskiego
rząd — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. rzędu, Mc. rzędzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pewna liczba osób, roślin, przedmiotów itp. ustawionych jeden za drugim lub jeden przy drugim; ciąg, szereg, sznur, kolejka … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dodać — 1. Dodać blasku, poloru, rangi itp. komuś, czemuś «zwiększyć świetność, wspaniałość, okazałość kogoś, czegoś»: Rozbudowany zamek i pomnik królewskiego ojca – kolumna Zygmunta – dodawały blasku Warszawie (...). A. Dybkowska, J. Żaryn, M. Żaryn,… … Słownik frazeologiczny
dodawać — 1. Dodać blasku, poloru, rangi itp. komuś, czemuś «zwiększyć świetność, wspaniałość, okazałość kogoś, czegoś»: Rozbudowany zamek i pomnik królewskiego ojca – kolumna Zygmunta – dodawały blasku Warszawie (...). A. Dybkowska, J. Żaryn, M. Żaryn,… … Słownik frazeologiczny